"नभ"

                                          एका वर्षापूर्वीचा विचार करता लक्षात येतंय किती बदल होतोय आयुष्यात!
तासागणिक 'तेच आहे' असं वाटणारं आयुष्य काटे फिरवून तपासलं तर आश्चर्य वाटतं !Priorities बदलत आहेत,विचार बदलत आहेत आणि त्यानुसार वागणंसुद्धा.. म्हटलं तर नकळत ,म्हटलं तर सगळं कळून !या बदलांमुळेच आयुष्य स्थिर आहे !या सतत होणाऱ्या आणि अवचित जाणवणाऱ्या बदलांचा आपल्यावर प्रचंड प्रभाव पडत असतो ,त्यातून नवीन गोष्टी उमजत जातात पण; 'दिवसामागून दिवस चालले ,ऋतुमागूनि ऋतू ' तरीसुद्धा काही गोष्टी अगदी तशाच असतात.. आधीसारख्या ! आपल्या जवळच्या व्यक्तीशी झालेलं बोलणं म्हणा किंवा त्याच जुन्याच आठवणीवर आपलं तसंच खिदळणं म्हणा ,आपल्याला वाटणारा तोच आपलेपणा ,तीच काळजी आणि तसाच विश्वास !आपल्या secondary storage device मधल्या या गोष्टी नुसत्या प्रभावशाली नसतात तर स्वत्वाची जाणीव करून देतात. कुठेतरी केंद्रित करायला लावतात. बदलांपेक्षा हे स्थैर्य जास्त जवळचं आणि हवंहवंसं वाटतं मला !या स्थैर्यामुळेच बदलांना सामोरे जाण्याची उमेद मिळते ,दिलासा मिळतो !याची सतत जाणीव करून देणाऱ्या माझ्या आयुष्यातल्या constant लोकांसाठी ही कविता !त्यामागची भावना मृदू असल्यामुळे शब्दही असे आले असावेत…

कडांमध्ये डोळ्यातल्या
चांदण्या उतरल्या
वेचुनि त्या ओंजळीत मी
नभाशी उधळल्या

आठवांच्या चांदण्या या
देखण्या नभात
सुखावलं नभ सारं
भरून आलं मायेत

तुझं-माझं,माझं-तुझं
हे नभ एक आपलं
सोबतीचं क्षितीज आपण
क्षणोक्षणी जपलं

कधी ऊन कडत
कधी मोत्याचा पाऊस
तापलो,भिजलो
केली सगळीच हौस

विस्तारला आकार
झाले गहिरे रंगांनी
जिव्हाळ्याच्या वातावरणी
बहरले कैक अंगांनी

हरवण्याची आता
नसेल कधीच तमा
लुकलुक चांदण्यांत नभाच्या
तेही शोभेल बनुनि एक चंद्रमा !